Waarom leest koning Willem-Alexander de Troonrede voor?

In dit artikel:

Prinsjesdag is vooral ceremonie: koning Willem‑Alexander en de Troonrede vormen het middelpunt van de opening van het parlementaire jaar, ook al heeft de koning als staatshoofd geen politieke macht. Formeel spreekt hij niet namens zichzelf maar namens het kabinet; de tekst wordt door medewerkers van Algemene Zaken geschreven, taalkundig nagekeken en na veel rondes definitief vastgesteld door demissionair premier Dick Schoof en de koning — Schoof draagt de eindverantwoordelijkheid.

Willem‑Alexander mag wel af en toe een persoonlijk element inlassen, zoals dankbetuigingen na familiegebeurtenissen of reflecties tijdens bijzondere momenten (bijv. Dodenherdenking, tienjarig koningschap). Mocht de koning onverhoopt niet kunnen voorlezen, dan neemt de premier of de minister van Binnenlandse Zaken zijn taak over; die toespraak heet dan een "openingsrede" in plaats van Troonrede.

De situatie benadrukt de paradox van de Nederlandse constitutionele monarchie: een ceremonieel staatshoofd dat in één van de belangrijkste politieke momenten van het jaar de zichtbare hoofdrol speelt. Opvallend bij Prinsjesdag zijn ook de aanwezigheid en opvallende kleding van andere royals zoals koningin Máxima, prins Constantijn en prinses Laurentien.