Waarom je vaker gedroogde vis als snack zou moeten eten

In dit artikel:

Recent onderzoek laat zien dat een klein portie gedroogde vis veel voedingswaarde levert: doordat vocht wordt onttrokken, zitten vitaminen en mineralen sterk geconcentreerd in het eindproduct. Een kleine hoeveelheid dekt al meer dan 15% van de dagelijkse behoefte aan onder andere calcium, zink, jodium, ijzer, selenium en de vitamines B12 en D. Zeevissen verwerken veel omega-3-vetzuren, terwijl zoetwatervissen relatief meer calcium aanleveren.

In veel Afrikaanse landen is gedroogde vis al een vast onderdeel van het eetpatroon; uit onderzoek blijkt dat meer dan de helft van de huishoudens het vaker gebruikt dan verse vis. Dat is niet verrassend: gedroogde vis is goedkoop, lang houdbaar en eenvoudig te vervoeren, waardoor het een belangrijke rol speelt in lokale voedselzekerheid—vooral in perioden dat vers voedsel schaars is.

Onderzoekers zien ook praktische toepassingen zoals vispoeder: fijn vermalen gedroogde vis die aan pap of andere maaltijden wordt toegevoegd. Dat product is licht verteerbaar, betaalbaar en makkelijk te bewaren, en kan vooral voor jonge kinderen een flinke voedingsverbetering betekenen.

De reden dat gedroogde vis lange tijd weinig aandacht kreeg, is dat productie en handel vaak kleinschalig en lokaal zijn. Nieuwe wetenschappelijke aandacht toont echter aan dat het product veel groter effect kan hebben op voeding en gezondheid dan eerder werd aangenomen.

In steeds meer westerse speciaalzaken en supermarkten duikt gedroogde vis op; thuis kun je het eenvoudig gebruiken in soepen, stoofschotels of salades. Kortom: een klein hapje gedroogde vis kan een flinke bijdrage leveren aan de dagelijkse nutrientenvoorziening en is zowel praktisch als voedzaam.