Verdrietig nieuws: actrice en zangeres Joke Bruijs (73) is overleden

In dit artikel:

Joke Bruijs is op 73‑jarige leeftijd overleden, enkele dagen nadat haar ex‑partner en levenslange vriend Gerard Cox overleed. De veelzijdige zangeres, actrice en cabaretière, bekend als nuchtere Rotterdamse en podiumdier, kampte al geruime tijd met gezondheidsproblemen; in 2022 kondigde ze haar pensioen aan wegens geheugenproblemen en een jaar later maakte ze de diagnose Parkinson bekend. Haar toestand verslechterde: volgens Cox kon ze steeds minder goed praten en zien en was ze al enige tijd niet meer in het openbaar verschenen.

Johanna ‘Jopie’ Maria Bruijs groeide op in een muzikaal gezin in Rotterdam‑Zuid en begon al als tiener met zingen (onder meer The Spitfires, het Vara‑dansorkest, The Skymasters en The Ramblers). Haar zangcarrière leidde organisch tot acteren en cabaret: ze stond op het podium met namen als Jan Blaaser, Don Quishocking, Mini & Maxi en De Mounties, en beleefde toneeltriomfen naast André van Duin. In die periode werd ze ook behandeld voor borstkanker, maar bleef optreden — overdag bestraling, ’s avonds op de planken.

Haar bekendste tv‑rol is Nel Kooiman in de nostalgische serie Toen was geluk heel gewoon (1994–2009), die de jaren vijftig tot zeventig tot leven bracht en een vaste plek in het collectieve geheugen verwierf. In die serie speelde ze vaak tegenover Gerard Cox; het tweetal had ook een persoonlijke geschiedenis: ze waren veertien jaar samen en trouwden van 1977 tot 1987. Na hun scheiding bleven ze vrienden — Cox noemde Bruijs zijn grootste vriend.

Privé koos Bruijs niet voor moederschap; na haar relatie met Cox trouwde ze kort met vastgoedman Boris Bayer, een huwelijk dat niet standhield. Later vond ze geluk met jazzvibrafonist en arrangeur Frits Landesbergen; het paar deelde een huis op Bonaire, genoot van varen en dagelijkse eenvoud, en vond rust in een gezamenlijke levensstijl die past bij Bruijs’ Rotterdamse mentaliteit: “niet lullen, maar poetsen”, zoals betrokkenen omschreven.

Professioneel was Bruijs doortastend en ambitieus: ze zei ooit dat ze alles gedaan had waar ze van droomde en dat ze haar afscheid kon dragen dankzij een “berg aan ervaring en herinneringen”. Na het bekend worden van haar ziekte probeerde ze haar publiek niet te belasten, uit respect voor de magie van het optreden.

Rotterdam rouwt om een allround artieste die decennialang het podium kleurde, van zang tot cabaret en televisie, en die een onmiskenbare plaats in de Nederlandse entertainmentgeschiedenis veroverde.