Money talks: 'We betalen 660 euro voor de kamer van onze dochter'

In dit artikel:

Een lezeres uit Deventer vertelt hoe haar dochter met zestien jaar al op kamers ging voor haar studie geneeskunde in Rotterdam. Omdat reizen heen en weer onrealistisch was en de studie een numerus fixus heeft, kreeg zij via urgentie een aangeboden kamer die ze moest accepteren. De huur bedraagt 660 euro per maand; omdat huurtoeslag pas vanaf achttien jaar geldt, betalen de ouders de volledige huur tot die leeftijd. De ex-partner en de moeder delen de kosten 50/50, waardoor de moeder zo’n 330 euro extra per maand betaalt.

De dochter heeft een uitwonende beurs en een bijbaan en regelt haar dagelijkse uitgaven zelf. Ze maakte een overzicht in Excel om inkomsten en uitgaven bij te houden en richtte de kamer in voordat studiefinanciering binnenkwam. Studieschulden bleek niet nodig: ze stopte met lenen nadat bleek dat het financieel niet nodig was. De ouders blijven wel bijdragen: naast de huur krijgt zij 20 euro zakgeld en 50 euro kleedgeld per maand zolang er kinderbijslag wordt uitgekeerd.

Praktische knelpunten die naar voren komen: leeftijdsgrenzen voor inschrijven bij studentenhuisvesting en voor huurtoeslag beïnvloeden de financiële druk op ouders. De moeder merkt ook dat het huis rustiger is en dat voedingskosten thuis niet veel minder zijn nu een kind uitwonend is. Als advies noemt ze dat bij keuzes voor het oudste kind rekening gehouden moet worden met eventuele gevolgen voor de andere kinderen, zodat het beleid binnen het gezin eenduidig blijft.

Kortom: vroeg zelfstandig wonen vereist naast persoonlijke volwassenheid ook strakke huishoud- en budgetplanning, en wordt sterk bepaald door regels rond urgentieplaatsen en toeslagen.