"Mama, Luuk zat ook in jouw buik": het aangrijpende verhaal van Mariannes paranormaal begaafde zoon

In dit artikel:

Marianne (40) vertelt over haar zoon Felix, een rustige, gevoelige jongen die dingen ziet en weet die anderen niet kunnen verklaren. Waar veel mensen het eng of aanstellig vinden, herkent zij bij hem geen aandachttrekkerij maar verwarring en kwetsbaarheid. Toen Felix drie was zei hij dat zijn speelkamermaatje Luuk ‘ook in mama’s buik had gezeten’ — een naam die Marianne en haar partner hadden bedacht voor een jongetje dat zij bij achttien weken zwangerschap verloren.

Op school merkt Felix stemmingen en ziektes aan: hij kwam eens overstuur thuis met de mededeling dat zijn juf ziek was; pas weken later bleek zij uitgezaaide borstkanker te hebben. In de bibliotheek vertelde hij een vrouw dat haar vader nu rust had, waarna zij vertelde dat hij zich enkele weken eerder van het leven had beroofd.

Marianne worstelt met hoe te reageren. Felix raakt soms niet van zijn stuk omdat “ze allemaal wat van hem willen”. Ze hoopt dat hij er misschien overheen groeit, maar realiseert zich ook dat zij misschien moet leren omgaan met en ondersteunen van zijn paranormale begaafdheid.