Iedereen vindt wat van 'Wuthering Heights' zonder dat iemand het heeft gezien
In dit artikel:
De trailer voor Emerald Fennels nieuwe verfilming van Wuthering Heights lokte online felle woede uit: kijkers bekritiseren de casting van Margot Robbie (35) en Jacob Elordi (28) als te oud voor tienerrollen, klagen over een te expliciete erotische inslag ten koste van Emily Brontës maatschappelijke subtekst, en vinden kostuums en muzieksmaak (Charli XCX op de soundtrack) historisch of esthetisch misplaatst. Op TikTok ontstond een meme-achtige spot rond de film — de trailer werd al vroeg bestempeld als cashgrab of moderne “labubu matcha dubai chocolate” — terwijl Charli XCX zelf erom lachte.
De auteur plaatst die verontwaardiging in een bredere trend: social media vereisen snelle, uitgesproken reacties en geven weinig ruimte aan nuance of interpretatie. Waar vroeger openheid en ironie werden gekoesterd, heerst nu een verlangen naar letterlijkheid — zowel qua casting (leeftijdsgetrouw willen zien) als qua adaptatietrouw (films moeten het boek woordelijk volgen). Dat leidt vaak tot simplistische oordelen: iets wat slechts wordt gesuggereerd, wordt bestempeld als problematisch of een plotfout, en interpretatieve keuzes worden als lui of misplaatst weggezet.
De column verdedigt Fennels project: zij is een Oscar-winnende scenarioschrijver (bekend van Promising Young Woman) en zal naar verwachting weloverwogen keuzes maken; Robbie en Elordi hebben ook acteerkwaliteiten die de kritiek mogelijk te boven gaan. Bovendien wijst de schrijver op precedenten zoals Grease, waarin dertigers met succes tienerrollen speelden, en benadrukt dat het vermijden van echte tieners in expliciete scènes juist ethisch verantwoord kan zijn. Ook wordt erop gewezen dat Brontës roman wel degelijk draait om lust, obsessie en verlangen — zij het weinig expliciet — waardoor een donker-erotische lezing verdedigbaar is.
Kortom: veel boosheid berust op aannames en een afkeer van alles wat afwijkt van letterlijke adaptatie. De auteur pleit voor meer interpretatieve ruimte en kritische nuancering en geeft aan zelf enthousiast te zijn over de film, de hoofdrolspelers, de soundtrack en Fennels duistere invalshoek. Definitieve oordelen kunnen volgens haar pas vallen als de film straks uitkomt (in februari/over een half jaar).