Fieke: 'Mijn man bij de bevalling? Ik moet er niet aan denken!'
In dit artikel:
Fieke (31) worstelt met een onverwachte wens: ze wil liever alleen bevallen. Nu ze ongeveer dertig weken zwanger is en de uitgerekende datum dichterbij komt, is het voor haar duidelijk geworden dat ze de bevalling liefst zonder de aanwezigheid van haar partner Jarno wil doormaken. Waar anderen in haar omgeving automatisch verwachten dat mannen bij de verloskamer blijven, voelt Fieke juist de behoefte zich naar binnen te keren en zich volledig op haar eigen ademhaling en beleving te richten. “Ik wil liever in mijn eentje bevallen,” zegt ze tegen haar verloskundige, die begripvol reageerde en haar vroeg er goed over na te denken.
De drijfveren zijn weinig sensationeel maar persoonlijk: Fieke is bang dat Jarno, die snel gestrest raakt en slecht tegen bloed kan, de spanning zou verhogen, mogelijk zou flauwvallen of onbedoeld de situatie zou verstoren. Ook schrikt het haar af dat mannen soms alles willen zien — of zelfs filmen — en dat ze na een intense, lichamelijke gebeurtenis geconfronteerd zou worden met zijn reacties. Tegelijkertijd benadrukt ze dat dit niets afdoet aan de liefde voor Jarno; ze verwacht dat hij een betrokken, liefdevolle vader wordt en waardeert hun twaalfjarige relatie zeer. Het knelpunt is dat het verlangen om alleen te zijn bij de geboorte vooral om haar eigen innerlijke proces gaat, iets wat moeilijk uit te leggen is zonder de ander zich afgewezen te laten voelen.
Praktisch zijn er al stappen gezet: afspraken met de verloskundige zijn gemaakt en Fieke sluit een thuisbevalling uit. Ze overweegt dat Jarno bijvoorbeeld in de gang of thuis kan wachten, of gewoon door kan werken. Tot nu toe heeft ze het onderwerp nog niet met hem besproken; haar omgeving — moeder, beste vriendin, verloskundige — adviseert haar juist dat ze hem dat wel moet vertellen. Een recente poging om het te beginnen werd bemoeilijkt toen Jarno haar een boek over hypnobirthing gaf, uit bezorgdheid en om haar te helpen ontspannen, waardoor zij de moed verloor om haar beslissing te delen.
De casus illustreert een breder thema: in een cultuur waarin partneraanwezigheid bij de bevalling bijna vanzelfsprekend is, botst individuele behoefte aan privacy en controle soms met verwachtingen van betrokkenheid. Voor Fieke ligt de uitdaging nu bij het vinden van een manier om eerlijk te communiceren zonder Jarno te kwetsen, en bij het zoeken naar praktische afspraken die haar rust garanderen én hun band als koppel beschermen.