Diana is al tien jaar mantelzorger voor haar moeder met dementie
In dit artikel:
Diana (65) zorgt al tien jaar voor haar moeder Dora (88), die aan dementie lijdt. Hoewel Diana bewust geen kinderen heeft omdat ze niet van voortdurende zorgen houdt, nam ze na het overlijden van haar vader de zorgtaak op zich toen duidelijk werd dat haar moeder verward raakte en niet meer zelfstandig voor zichzelf kon zorgen. Ze zegde haar eigen huurwoning op en ging bij Dora inwonen.
De problemen begonnen toen familie merkte dat er alleen maar afhaalmaaltijden in huis stonden en Dora plots niet meer naar haar gebruikelijke activiteiten ging. Na onderzoek stelde de huisarts dementie vast. Drie dagen per week verzorgt Diana haar moeder persoonlijk: helpen met opstaan, aankleden, tandenpoetsen en het verschonen van een luier. Op de andere dagen komt professionele hulp en wordt Dora naar dagbesteding gebracht. Nachten zijn vaak moeilijk; Dora wordt regelmatig wakker en is dan gedesoriënteerd of herkent haar dochter niet.
De zorg heeft een zware wissel op Diana getrokken: het initiatief en de losse invulling van haar leven maakten plaats voor continu verantwoordelijkheidsgevoel en fysieke belasting. Tegelijk ervaart ze troost in kleine momenten van warmte — haar moeder zegt nu vaak dat ze van haar houdt en is soms dankbaar — wat Diana veel betekent. Haar culturele achtergrond (Moluks) speelde mee in de vanzelfsprekendheid om voor ouders te zorgen, terwijl broers en zussen met eigen gezinnen minder beschikbaar waren.
Steun vindt Diana bij haar Molukse vriend, vrienden, familie en lotgenoten. Ze vond het moeilijk hulp te vragen, maar leerde grenzen te stellen en anderen niet te dwingen. Om overbelasting te voorkomen gebruikt ze af en toe logeeropvang zodat haar moeder tijdelijk in een zorginstelling verblijft en Diana kan herstellen. Ze probeert ook regelmatig tijd voor zichzelf in te plannen: sporten, sociale contacten en rustmomenten. Haar doel is Dora zoveel mogelijk rust en waardigheid te bieden, zonder zichzelf volledig te verliezen.