De zeventienjarige stagiair wist niet hoe ze daarop moest reageren

In dit artikel:

Barbara van Ede, medium care-verpleegkundige en columnist van 'Zusterpost', keek recent de docuserie Zorgen op NPO Start en deelt haar bedenkingen. In de serie worden zeven jonge mbo-verpleegkundestudenten een jaar gevolgd tijdens stage, school en thuis. Van Ede voelde al snel ongemak: de studenten blijken vaak te jong en onervaren voor de kwetsbare situaties waarmee patiënten, verpleeghuisbewoners en GGZ-cliënten worden geconfronteerd.

Ze beschrijft meerdere momenten waarin leerlingen ongepast reageren — van lachen op ongelukkige momenten tot het gebruiken van grof taalgebruik of het niet weten hoe te reageren op rouw. Een stagedeelnemer raadde een verdrietige man aan “gewoon te lachen”, een voorbeeld van ontbrekende empathische gespreksvoering. Zulke beelden zetten volgens Van Ede vraagtekens bij de vraag of de serie jongeren echt zal enthousiasmeren voor het vak.

Tegelijkertijd maakte het kijken haar trots op het verpleegkundig beroep. Haar kernboodschap is dat nieuwe generaties verpleegkundigen voorzichtig en stapsgewijs moeten worden opgeleid: niet door een klas pubers kopje onder te duwen en te hopen dat enkelen boven blijven, maar door intensievere begeleiding, meer oefening en beschermende begeleiding tijdens de praktijk. Ze pleit voor een aanpak die leerlingen aan de hand meeneemt zodat zij de zorg voor anderen veilig en met vertrouwen leren bieden.