...dat ik ben aangerand door een vreemde in de bus

In dit artikel:

Jessica (55) werd op een winterse avond tijdens haar dagelijkse busrit naar het station aangerand. Het gebeurde in een overvolle bus tijdens de spitstijd: een man stond vlak achter haar, maakte oogcontact bij de halte en schoof met haar mee door het gangpad. Toen de bus reed, drukte hij herhaaldelijk zijn onderlichaam tegen haar billen en liet ze zijn erectie voelen; later, toen ze ging zitten, raakte hij haar been aan en streek met zijn hand langs haar dij. Omdat de bus vol was en zij zich niet kon verplaatsen, verstijfde Jessica en zei niets; pas bij een halte stapte ze snel uit en liep het laatste stuk naar het station.

Het incident schokte haar diep. Ze worstelt met vragen waarom ze niets zei of weggeduwd heeft en maakt zich zorgen over oordeel en slachtofferschap; daarom vertelt ze er liever niet openlijk over. Sinds die avond is ze voorzichtiger in het openbaar vervoer en let ze meer op haar omgeving. Ze benadrukt dat haar ervaring haar heeft geraakt, ook al is er fysiek niets ernstigs gebeurd.

De verhalennaam is gefingeerd om privacy te beschermen. Deze ervaring illustreert hoe seksuele intimidatie en aanranding in drukke openbare ruimten kan plaatsvinden en hoe slachtofferreacties — zoals bevriezen of verstarring — vaak voortkomen uit schrik en machteloosheid. Het incident onderstreept ook waarom veel slachtoffers terughoudend zijn om het te melden uit angst voor schuld of minimalisering.