Brenda is dierenuitvaartverzorger: 'Dieren verdienen ook een mooi afscheid'

dinsdag, 11 november 2025 (12:35) - Vriendin.nl

In dit artikel:

Brenda (53) werkt al ruim twintig jaar in de uitvaartbranche en heeft zich de laatste jaren gespecialiseerd in dierenuitvaarten. Geïnspireerd door het verlies van haar eigen hond en een opleiding die ze in 2020 tegenkwam, begeleidt ze nu ook baasjes bij een waardig afscheid van hun huisdieren: van aanwezigheid bij euthanasie en thuis opbaren tot een kleine ceremonie in een dierencrematorium en het bewaren van as of een plukje haar.

Ze merkt dat veel mensen niet weten welke opties bestaan; meestal gaat een huisdier naar de dierenarts voor euthanasie en is er weinig gelegenheid voor een rustig afscheid. Omdat huisdieren vaak als volwaardige gezinsleden worden ervaren, kan het rouwproces intens zijn. Brenda ziet haar rol daarom niet alleen praktisch (regelen van crematie, opbaren, rituelen), maar ook emotioneel: ze bereidt kinderen voor op wat er gaat gebeuren, begeleidt ouders en zorgt ervoor dat het afscheid op maat is — informeler, kleinschaliger en persoonlijker dan veel menselijke uitvaarten.

Praktische verschillen met humane uitvaarten zijn volgens haar groot: er gelden geen wettelijke termijnen voor lijkbezorging van dieren, je kunt een dier langer thuis houden, en de uitvaart kan eenvoudiger en goedkoper zijn. Inmiddels bestaan in Nederland opleidingen voor dierenuitvaartverzorgers; Brenda behoorde in 2021 tot de eerste lichting. Toch blijft het beroep relatief onbekend: in vier jaar organiseerde zij slechts drie dierenuitvaarten, deels omdat eigenaren de mogelijkheden niet kennen of kosten vrezen. Zij wijst erop dat een dierenuitvaart vaak veel betaalbaarder is dan een menselijke uitvaart.

Brenda deelt persoonlijke voorbeelden: de impact van haar eigen hond Simba en ontroerende afscheidssituaties met gezinnen en kinderen die blij waren met de begeleiding. Die dankbaarheid — een tekening van een zevenjarig meisje, een uitnodiging voor een etentje — onderstreept volgens haar de waarde van goede nazorg.

Ze hoopt dat Nederland dezelfde ontwikkeling doormaakt als landen als Duitsland, Engeland en de VS, waar het inschakelen van een dierenuitvaartverzorger veel gebruikelijker is. Daarom wil ze meer bekendheid creëren en zich verder bijscholen; mogelijke toekomstige opties die ze bespreekt zijn taxidermie en gemengde begraafplaatsen waar mens en huisdier bij elkaar liggen. Haar doel is dat meer baasjes een liefdevol, passend afscheid kunnen krijgen en zo betere rouwverwerking ervaren.