Alles over de geschiedenis en het verhaal van de Torre dei Conti in Rome - waar zojuist een deel van instortte

In dit artikel:

Tussen het Colosseum en de Piazza Venezia, aan de Largo Corrado Ricci naast het Forum van Nerva, staat de middeleeuwse Torre dei Conti — een overblijfsel dat eeuwenlang als verticale grens tussen oudheid en modern bestuur heeft gefungeerd. Het torenhuis werd eind 12e eeuw gebouwd en in 1238 uitgebreid in opdracht van paus Innocentius III (de familie van de graven van Segni). Met meer dan vijftig meter hoogte, bekend als de ‘Torre Maggiore’, was het zowel woonversterking als machtsuiting in het hart van Rome.

Op 3 november viel tijdens restauratiewerkzaamheden een deel van het metselwerk naar beneden. De toren, die door aardbevingen, oorlogen en stadsingrepen door de eeuwen heen werd geknakt, versterkt en gerestaureerd — onder meer met travertijnen steunberen in de 18e eeuw — stond decennialang grotendeels afgesloten. In de 20e eeuw vervreemdde het fascistische stadsbeleid het bouwwerk verder van het stedelijke weefsel. Recent werden grootschalige consolidatie- en restauratieprojecten opgestart, gefinancierd via het PNRR (het Italiaanse herstel- en veerkrachtplan), om de stabiliteit te herstellen en de toren weer bij het stadsleven te betrekken.

De instorting is niet alleen een technisch incident maar ook een symbolische wending: het benadrukt hoe vergankelijk ogende ‘eeuwigheid’ is en dat monumenten voortdurende zorg en investering nodig hebben om niet onherstelbaar te vervallen. Rome herinnert hiermee aan de kwetsbaarheid van zijn lagen geschiedenis.